kerst en klei...

...en wat ze voor mij met elkaar te maken hebben

Kerst kan komen! En natuurlijk komt kerst, of ik dat zeg of niet.

Mijn huis is versierd. Begonnen was ik afgelopen zaterdag met een adventsstukje. Ik wilde niet wer te laat zijn! Ik ben dus met de honden in de regen naar het kleine bosje bij de begraafplaats gegaan en heb wat kleine takjes gehaald. 

Al 14 dagen eerder was ik begonnen versieringen voor de boom en kerstboompjes uit klei te maken. 

Zou ik dit jaar mijn boom weer opbouwen? Elk jaar stel ik me deze vraag. Nog begin november is het antwoord hierop elk jaar, “Nee, dit jaar niet!”

Drie jaar geleden had ik de boom voor het eerst naar wat van 8 jaar weer uit de diepten van mijn berging op zolder ervoor gehaald. 

Maar ja, uiteindelijk staat de boom nu toch weer in mijn woonkamer en ik ben er erg blij mee. Een aantal van mijn zelfgemaakte kerstboomhangers maken nu ook deel uit van de versieringen van mijn boom. 

Een ander deel gaat als kerstgroet aan mijn buren, vrienden... Eén, een Nicolaus, is al samen met een kerstgroet naar mijn therapeut gegaan. 

Een deel van de versieringen heb ik van zelfdrogende klei gemaakt. Een andere grote deel van “normale” chamotte klei. Gemaakt en gedroogd geen probleem en snel gedaan, maar ... nu met de scooter naar het atelier transporteren... ze moeten worden gebakken... Dan maar eerst de hangers. Alles in een doos van blik gepakt en... Aangekomen aan de plaatst van bestemming waren er zowat van een kwart van de stukken doorgebroken, stuk... Plakken? Nee, te veel gedoe. De rest is ondertussen gebakken en nog een keer was een ster doorgebroken...

En nu ook de 3 boompjes naar het atelier. Een ervan is een windlicht, niet al te hoog... En ja, weer was breuk ontstaan, niet bij het windlicht, maar... De andere twee heb ik hersteld... Klaar voor “biscuit” bakken!

Laatst had ik een olifant gebouwd en was van de kwetsbaarheid van de slurf en de slagtanden bijna wanhopig geworden. Zowat van 6 keer was me de slurf doorgebroken en wat van 3 keer viel een van de slagtanden eruit. “Als nu nog een keer de slurf doorbreekt, gaat de hele olifant de prullenbak in!” Ondertussen is die gekleurd met engobe, biscuit gebakken en ging met transparante lazuur voor de glans 2 dagen geleden weer de oven in. Ik ben erg benieuwd hoe die da eruit komt! 

En “de moraal van het verhaal”, als lang, als ik mijn stukken naar het drogen niet veiliger kan transporteren, maak ik thuis geen stukken meer uit “normale” klei! 

 

Jullie allen een heel Fijne Adventstijd en een Prettige Kerst!